معنی ظرف شویی

(حامص.) شست و شوی ظرف ها، (اِمر.) جای شستن ظرف ها در آشپزخانه. [خوانش: (ظَ) [ع - فا.]]

eyve

شست‌وشوی ظرف‌ها، شستن ظرف،
(اسم) ماشینی که ظرف‌های آشپزخانه در آن شسته می‌شود،
(اسم) جای مخصوصی در آشپزخانه که در آن ظرف می‌شویند،

معادل فارسی سینک

تشت

شست و شوی ظرفها.

بوب شویی غالی شویی عمل و شغل قالی شوی.

‎ عمل و شغل رخت شویی، (اسم) دکان رخت شویی. یا ماشین رخت شویی دستگاهی که به وسیله نیروی الکتریسیته کار کند و عمل رخت شویی را انجام دهد.

شویی. [ش َ] (ص نسبی) منسوب است به شویه که انتساب اجدادی است. (از انساب سمعانی).

چشم شویی. [چ َ / چ ِ] (حامص مرکب) شست وشوی دادن چشم با آب یا داروی مایع. شستن چشم. رجوع به چشم شوی شود. || (اِ مرکب) در تداول عوام، ظرف چشم شویی را هم گویند. رج-وع به چشم شوی شود.

لباس شویی. [ل ِ] (حامص مرکب) شستن جامه. || (اِمرکب) کارگاه جامه شویی. جامه شوی خانه. رختشوی خانه.

گناه شویی. [گ ُ] (حامص مرکب) از بین بردن گناه. پاک کردن گناه:
چون بحر کنم گناه شویی
اما نه ز روی تلخ گویی.
نظامی.

قالی شویی. (حامص مرکب) عمل و شغل قالی شوی.

سنگ شویی. [س َ] (حامص مرکب) ریگ شویی برنج و شستشوی آن قبل از طبخ و اخراج ریگ از آن. (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.

بی شویی. (حامص مرکب) حالت و چگونگی بیشوی. بی شوهری.

کناره شویی. [ک َ / ک ِ رَ / رِ] (حامص مرکب) پاک و منزه کردن اطراف:
چون بحر کنم کناره شویی
اما نه ز روی تلخ رویی.
نظامی.

1506